Meestgestelde vragen

Uiterlijk op de 6e werkdag na die van het overlijden moet iemand begraven (of gecremeerd) worden. Maar er is met vergunning van de burgemeester ook uitstel mogelijk als deze termijn overschreden moet worden.

Ja, u mag ook begraven worden in bij voorbeeld een lijkwade. Wel zijn er eisen waaraan een lijkomhulsel zoals een wade moet voldoen. Deze eisen vindt u in het Lijkomhulselbesluit. Er mag ook zonder lijkomhulsel worden begraven (dit in overleg met de beheerder van de begraafplaats).

Er zijn mensen die, om welke reden dan ook, niet in een kist begraven of gecremeerd willen worden. Om toch op waardige wijze te kunnen worden vervoerd, is er een speciale plank, het opbaarplateau, ontwikkeld waar de overledene op ligt tijdens de uitvaart. Wel zal onderzocht moeten worden of de locatie waar de uitvaart plaatsvindt zich leent voor deze manier van opbaren, begraven en cremeren.

Nee, begraafplaatsen hebben regels waar monumenten aan moeten voldoen qua hoogte, breedte en soms ook materiaal. Op sommige begraafplaatsen mogen alleen staande stenen, op andere begraafplaatsen alleen liggende stenen.

Er is geen wettelijke verplichting om een graf binnen een bepaalde periode officieel te dichten door het helemaal met zand op te vullen (en voor een volgende begraving weer deels leeg te scheppen), dan wel er een definitieve afdekplaat (tijdelijk) op te leggen. Of je een graf een aantal dagen open kunt laten, hangt af van de redelijke verwachting die je hebt dat het graf weer open moet. Op hele grote begraafplaatsen is zo'n graf soms binnen enkele dagen vol en dan is het een beetje onzin om de ene middag het graf te dichten en de volgende dag weer open te maken. Als de ervaring is dat het gemiddeld langer dan een week duurt voordat de volgende begraving plaats vindt, wordt meestal een steviger afdekking gekozen dan de schotten. Een en ander is echter in principe overgelaten aan het beleid van de beheerder.

Bij graven voor 10 jaar gaat het om algemene graven. Bij eigen graven zou het om een termijn van minstens 20 jaar zijn en krijgt de rechthebbende van het graf altijd bericht dat de termijn afloopt.

Overigens is het nooit mogelijk om een algemeen graf te verlengen. Als u het graf wilt behouden, moet betrokkene in een nieuw eigen graf worden herbegraven. Maar dat kan eigenlijk altijd probleemloos.

In een algemeen graf liggen een aantal willekeurige overledenen bij elkaar, op volgorde van begraven. Zo'n graf is meestal aan de bovenkant te herkennen aan de verschillende kleine stenen dicht bij elkaar op één plaats. De overledenen worden in 'volgorde van datum' begraven. De grafrechten gelden voor minimaal tien jaar en kunnen niet worden verlengd. Algemene graven mogen na tien jaar door de houder van de begraafplaats geruimd worden; nabestaanden hoeven daarvan niet in kennis te worden gesteld. Meestal worden algemene graven echter pas geruimd als ruimtegebrek dreigt of wacht een begraafplaats tot alle graven op een veld in één keer geruimd kunnen worden.

Het hangt er van af. Voor elk graf geldt in principe een grafrusttermijn van 10 jaar. Voor een opgraving en herbegraving elders is een vergunning van de burgemeester nodig. Ligt uw dierbare korter dan 10 jaar in het algemeen graf, dan geeft de burgemeester in de regel geen toestemming. Na 10 jaar is herbegraven in een eigen graf meestal geen probleem.

Het mag in Nederland niet en in het buitenland waarschijnlijk ook niet. Zowel niet gelijktijdig als bij een latere op- en bijbegraving.

Ja, het is zelfs aan te raden. Het geeft een extra en persoonlijke dimensie aan het afscheid.

Na vier weken(een wettelijk vastgelegde termijn) kan de as ter beschikking worden gesteld aan de opdrachtgever van de crematie (niet aan een 'willekeurig' familielid). Die kan opdracht geven tot verstrooiing, bijzetting, of de asbus mee naar huis nemen om thuis te bewaren of zelf ergens op een wettelijk toegestane plaatst verstrooien.

Onbeperkt; alleen is het aan te raden bij meerdere sprekers meer tijd voor de plechtigheid te reserveren en de gied te overlggen met de uitvartleider die de plechtigheid begeleidt.

Meestal wordt gekozen voor drie muziekstukken. Een andere invulling is echter ook mogelijk. Gedacht kan worden aan 'live-music' door eigen familie, vrienden of anderen. Ook kan de familie een eigen CD, plaat op bandopname meebrengen.

Nee, de kist kan ook blijven staan, zodat de familie en belangstellenden nog langs de kist kunnen lopen om afscheid te nemen.

Nee, in principe is er veel op het gebied van catering mogelijk.

Na de plechtigheid wordt de kist ingevoerd in de verbrandingsoven. De temperatuur van de oven is tussen 850° C en 1.200° C. De verbranding duurt ongeveer 1 à 1,5 uur.

De metalen worden verzameld en 1x per jaar gescheiden en bewerkt. De opbrengst gaat naar goede doelen zoals bijv. de Hartstichting, het Koningin Wilhelminafonds, de Ronald McDonaldhuizen en Aidsfondsen.

Nee, men kan er ook voor kiezen de as in een asbus te doen. De asbus kan vervolgens in de urnengalerij (columbarium) worden geplaatst, mee naar huis worden genomen of in een urnengraf/kelder worden begraven. Op deze manier is er nog een plekje waar de overledene kan worden herdacht.

Na afloop van de crematieplechtigheid worden de bloemen meestal op een bloemenheuvel gelegd.

Na de crematie wordt de oven zeer zorgvuldig schoongemaakt met borstels/metalen schuif en wordt alle as verzameld in een bak waar de asresten in kunnen afkoelen. In deze bak is ook het crematienummer aanwezig wat bij iedere overledene wordt meegegeven.